مشاعره با حرف "ش"
1
شاه شمشاد قدان ، خسرو شیرین دهنان
که به مژگان شکند ، قلب همه صف شکنان
{ حافظ }
2
شاهدان گر دلبری زین سان کنند
زاهدان را رخنه در ایمان کنند
{ حافظ }
3
شب همه بی تو کار من ، شکوه به ماه کردن است
روز ستاره تا سحر ، تیره به آه کردن است
{ شهریار }
4
شربت قند و گلاب از لب یارم فرمود
نرگس او که طبیب دل بیمار من است
{ حافظ }
5
شستم به آب غیرت ، نقش و نگار ظاهر
کاندر سراچه ی دل نقش و نگار دارم
{ سعدی }
6
شگفت مانده ام از بامداد روز وداع
که برنخاست قیامت ، چون بی تو بنشستم
{ سعدی }
7
شمع هر جمع مشو ، ورنه بسوزی ما را
یاد هر قوم مکن ، تا نروی از یادم
{ حافظ }
8
شهره ی شهر مشو تا ننهم سر در کوده
شور شیرین منما تا نکنی فرهادم
{ حافظ }
9
شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوی کرد و رو ببست
{ حافظ }
10
شبی مجنون به لیلی گفت کای محبوب بی همتا
تو را عاشق شود پیدا ولی مجنون نخواهد شد
{ حافظ }
11
شخصی همه شب بر سر بیمار گریست
چون روز شد او بمرد وبیمار بزیست
{ سعدی }
12
شکر نعمت نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کفت بیرون کند
{ مولانا }
